یکی از انواع شایع سفتی پوست٬ سفت شدن موضعی پوست در بچه‌ها است. این اختلال می‌تواند در قالب بروز لکه هایی به نام مورفه آ بوده و یا به شکل خطی که بر روی یک بازو یا پا یا یک سمت صورت ظاهر شود که به آن سفت شدن خطی می‌گویند. در شرایطی که مورفه آ به لحاظ زیبایی بسیار در ظاهر فرد اهمیت داشته و از طرفی سفت شدگی خطی می‌تواند بر رشد طبیعی بازو یا پایی که دچار این اختلال شده تأثیر بگذارد٬ هیچ‌کدام از این اختلالات ارتباطی با مشکلات داخل اندام‌ها و تصلب یا سفت شدن اندامی ندارد. یکی از تصورات غلط خانواده درباره ی سفت شدگی موضعی پوست این است که این اختلال می‌تواند به تصلب اندامی بیانجامد. بهتر است بدانید که این اختلال تنها در موارد بسیار نادر رخ می‌دهد.
سفت شدگی اندام‌ها بیشتر در زنان ۲۰ تا ۵۰ ساله رخ داده و در بچه‌ها کاملا غیرعادی است. در شرایطی که بروز این بیماری در هر بیمار با بیمار دیگر فرق دارد٬ الگوهای شناسایی و پیشرفت آن کاملا شاخص است.
یکی از تصلب های اندامی شایع با پدیدهای به نام رینود آغاز می‌شود، پدیدهای که در آن رنگ انگشتان در حالت تماس با سرما تغییر می‌یابد. علائم آن ماه‌ها تا سال‌ها و تا زمان بروز علائم بعدی آن یعنی پف کردن انگشتان ادامه می‌یابد و بعد انگشتان٬ دست‌ها و صورت ضخیم می‌شود. ضخیم شدن پوست در طی زمان معمولا تغییر چندانی نمی‌کند. این سندروم را تصلب اندامی همراه با تصلب محدود می‌نامند و طی آن رسوبات کلسیم در پوست زیاد می‌شود.
شیوع این بیماری معمولا در قالب تصلب اندامی همراه با «تصلب منتشر» است و طی آن٬ پدیده ی رینود و انگشتان پف کرده همزمان با هم این وضعیت را ایجاد می‌کنند. ضخیم شدن پوست معمولا چند هفته طول می‌کشد و بار دیگر از انگشتان شروع می‌شود اما در تصلب منتشر٬ ضخیم شدن پوست سریعا منتشر و به بازو‌ها و بالاتنه و پا‌ها سرایت می‌کند. محققان می‌گویند افرادی که تصلب پوستی منتشر دارند٬ خطر بروز بیماری هایی مانند بیماریهای رودهای٬ ریوی٬ قلبی و کلیوی همراه با کم شدن تحرک٬ احساس نامطلوب و کم شدن کیفیت زندگی در آن‌ها بالاست.
(منبع: webmd)
چه کسانی در معرض ابتلا به مورفه‌آ قرار دارند؟