تحقیقات جدید نشان داده است که شناسایی یک آنزیم جدید و شناخت کارکرد متابولیک آن منجر به کشف داروی جدیدی برای درمان سرطان ریه شده است. سلولهای سرطانی برای دستیابی به انرژی مورد نیاز، تغییرات متابولیسمی انجام می‌دهند. در واقع چرخهی Krebs در می‌توکندری سلول‌ها برای تقویت و پشتیبانی از ایجاد انرژی و ساخت مواد مورد نیاز برای رشد سلولی انجام می‌شود. دو آنزیم مربوط به می‌توکندری یعنیpyruvate carboxylase (PC) و glutaminase کربن را برای چرخه ی Krebs فراهم می‌کند.
محققان طی تحقیقاتشان تلاش کردند تا فعالیت اصلی این دو آنزیم را در بیمارانی که سرطان ریه ی آن‌ها در سطح اولیه است ارزیابی کنند. زمانی که آن‌ها بلافاصله بعد از عمل برداشتن بافتهای توموری، ملکول گلوکزی را که اتمهای سنگینی به آن چسبیده بود به بدن بیمار وارد کردند، به این نتیجه رسیدند که آنزیم PC به طور انتخابی فعال شده است، به عبارت دیگر انتشار این آنزیم نقش مهمی در پیشرفت سرطان ریه ایفا می‌کند.
با استفاده از ابزارهای ژنتیکی ملکولی برای کاهش میزان آنزیم PC در سلولهای سرطان ریه در انسان، این تیم تحقیقاتی پی بردند که رشد سلولی کاهش یافته، قابلیت ایجاد کلونی در آگار نرم در معرض خطر بوده (آگار یک ماده ی ژلاتینی است که برای رشد باکتری و سایر سلول‌ها به کار می‌رود) و میزان رشد تورمور در موش‌ها کاهش یافته است. کمبود آنزیم PC باعث بروز تغییرات وسیع در متابولیسم اصلی این سلول می‌شود.
محققان می‌گویند: ما درباره ی تنظیم مجدد عملکرد متابولیسمی بافت های سرطانی در انسان اطلاعات زیادی در دست داریم، خصوصا درباره ی این مسئله که فعالیت آنزیم PC برای رشد سلول سرطان ریه و بقای آن اهمیت زیادی دارد. در نهایت، دریافتیم که ایجاد تغییراتی در PC می‌تواند منجر به بروز پیشرفتهایی در این زمینه شود و راهکارهای درمانی جدیدتری برای درمان سرطان ریه به دست دهد.
(منبع: NHS)
سرفه؛ شایع ترین علامت سرطان ریه