آیا وقتی به کودکتان می‌گویید «وقت رفتن به دکتر است» فرار می‌کند؟ آیا وقتی در حال تعقیب برای گرفتن او هستید، با خود فکر می‌کنید ای کاش راه آسان‌تری برای خارج شدن از این در وجود داشت؟ اغلب کودکان وقتی می‌فهمند قرار است بروند پیش دکتر، نگران می‌شوند. فرقی نمی‌کند آنها را نزد دکتر همیشگی می‌برید یا به علت بیماری و مشکلات خاص به یک پزشک متخصص مراجعه می‌کنید، آنها در هر صورت احساس نگرانی خواهند کرد. بخشی از احساسات کودکان به راحتی آشکار می‌شود، از این رو بگذارید حرفشان را بزنند. بخشی نیز مخفی و ناگفته باقی می‌ماند. در ادامه شما را با نحوه رسیدگی به ترس کودکان آشنا کرده و راهکارهایی برای غلبه بر ترس آنها ارائه کرده‌ایم. ترس‌هایی که در اکثر کودکان مشاهده می‌شود، غالبا در موارد زیر خلاصه می‌شود:
جدایی از والدین: کودکان اغلب از این می‌ترسند که والدین آنها را در اتاق معاینه تنها بگذارند. ترس از جدایی در طول معاینات پزشکی عمدتا در کودکان زیر ۷ سال یک امر رایج است، اما می‌تواند در بچه‌های بزرگ‌تر یک حس ترسناک باشد.
درد: کودکان از این می‌ترسند که بخشی از روند معاینات دردآور باشد. کودکان ۶ تا ۱۲ سال اغلب از تزریق آمپول می‌ترسند.
عملکرد دکتر: نگرانی بعضی از کودکان به شیوه معاینات دکتر بر‌می‌گردد. یک کودک خردسال، سرعت عمل، کارایی و نظرات دکتر را با ترشرویی و عدم علاقه او اشتباه می‌گیرد.
ناشناخته‌ها: کودکان اغلب از این می‌ترسند که روند معاینات سخت‌تر از آن چیزی باشد که والدین می‌گویند. برخی از بچه‌ها که مشکلات ساده‌ای دارند، گمان می‌کنند باید جراحی شوند؛ برخی نیز فکر می‌کنند در حال مرگ‌اند.
کودکانی که به دلیل بیماری نزد دکتر می‌روند، اغلب به خاطر این مسئله احساس گناه می‌کنند. در مورد بیماری یا وضعیت سلامت کودک با او صحبت کنید و به او اطمینان دهید که بیماری تقصیر او نیست و برای هر کودکی رخ می‌دهد.
چگونه به او کمک کنید
کودک را به بیان احساساتش تشویق کنید و سپس به زبان ساده با او حرف بزنید. اگر ملاقات با دکتر برای یک معاینه معمولی ترتیب داده شده، به کودک توضیح دهید که «یک ملاقات دوستانه خواهید داشت. دکتر وضعیت رشدت را بررسی می‌کند و سوالاتی می‌پرسد که از وضعیت سلامتت مطمئن شود. تو هم می‌توانی سوال‌هایت را از دکتر بپرسی.» همچنین، تاکید کنید که بچه‌های سالم هم نزد دکتر می‌روند. اگر ملاقات با دکتر برای تشخیص و درمان بیماری‌های خاص ترتیب داده شده، به زبان ساده برایش توضیح دهید که دکتر می‌خواهد از طریق معاینه به او کمک کند که حالش بهتر شود.
اگر فرزندتان به دلیل یک بیماری خاص مورد تمسخر سایر بچه‌ها قرار گرفته است، باید تا می‌توانید تلاش کنید که احساس شرم و گناه او را بر طرف کنید. شپش سر، خارش ناشی از کرمک و خیس کردن لباس از جمله اتفاقاتی هستند که باعث سوء برداشت دیگران می‌شوند. حتی اگر همیشه حامی فرزندتان بوده اید، قبل از مراجعه به دکتر به او اطمینان خاطر دهید که بیماری به هیچ وجه تقصیر او نبوده و این اتفاق برای خیلی‌ها می‌افتد.
البته، اگر فرزندتان به علت سهل انگاری دچار آسیب یا صدمه ای شده، بهتر است به صورت منطقی رابطه علت و معلولی عمل و آسیب را برایش توضیح دهید. با این حال، همیشه سعی کنید احساس گناه او را برطرف کنید. مثلا بگویید: «حتما یادت رفته بود این کار چه خطراتی دارد. اما مطمئنا حالا می‌دانی و دیگر مرتکب این اشتباه نمی‌شوی.»
اگر فرزندتان به طور مکرر قوانین را زیر پا گذاشته و به خود صدمه می‌زند، با دکتر صحبت کنید. این نوع رفتارهای نگران‌کننده نیازمند معاینات دقیق‌تری هستند. در هر صورت بهتر است به کودک توضیح دهید که مراجعه به دکتر برای او یک مجازات نیست.
منبع: teenshealth

پیدا کردن ورزشکار درون کودک