عوامل خطر
شناخته شده‌ترین عامل خطر رفتاری سرطان مثانه کشیدن سیگار است. کشیدن سیگار عامل ایجاد 50 درصد از موارد این بیماری در کشور‌های توسعه یافته است. خطر تشکیل سرطان مثانه در افراد سیگاری چهار تا هفت برابر افراد غیر‌سیگاری است. در کشور‌های صنعتی، 5 تا 10 درصد موارد سرطان مثانه در اثر قرار گرفتن در معرض مواد خطرناک در محل کار ایجاد میشود (مانند آمین‌های معطر یا آروماتیک در تولید رنگ‌های شیمیایی و مواد دارویی و در کارخانجات تصفیه گاز)
آلوده بودن به انگل شیستوزوما هماتوبیوم، که در 50 کشور آفریقایی و خاورمیانه یک عفونت بومی (آندمیک) است، یکی دیگر از عوامل خطری است که ثابت شده باعث ایجاد این بیماری میشود. قرار گرفتن در معرض تشعشع، که در اغلب موارد به دلیل درمان دیگر بدخیمی‌های مربوط به لگن اتفاق می‌‌افتد، خطر ایجاد سرطان مثانه را 5 تا 10 سال پس از درمان افزایش می‌‌دهد. معمولا این سرطان‌ها دارای درجه بالایی هستند و به‌طور موضعی پیشرفت می‌‌کنند. بالا بودن موارد بروز سرطان مثانه در بعضی از خانواده‌ها، به‌ویژه در افراد به نسبت جوان، حاکی از آن است که در برخی از موارد عوامل ژنتیکی در ایجاد این بیماری نقش دارند.
چند نکته
توصیه میشود غربالگری سرطان مثانه در بزرگسالان به‌صورت رویه‌ای معمول انجام نشود.
بیماران دارای علائم سرطان مثانه باید با استفاده از سیستوسکوپی و سیتولوژی محلول شستشوی مثانه ارزیابی شوند.
از نشانگر‌های تومور نباید برای تشخیص سرطان مثانه استفاده شود.
از سیستوسکوپی فلوئورسانس می‌‌توان برای تقویت ردیابی ضایعات نئوپلاستیک مسطح (مانند کارسینوم درجا) استفاده کرد.
منبع: روزنامه سپید