به گفته پزشکان، گرگرفتگی صرفا یک ناراحتی زودگذر نیست و می‌تواند به مدت 14 سال شما را آزار دهد. بنابراین، یافتن روش جلوگیری و رفع این عارضه یک امر کلیدی است.
اما چرا کمتر از 5٪ از خانم‌هایی که از گرگرفتگی رنج می‌برند، به دنبال درمان هستند؟ منظور از درمان، روش هورمون‌درمانی است. اطلاعات ضد و نقیضی در این رابطه وجود دارد، اما پزشکان بر این باورند که هورمون‌درمانی یک روش موثر و مفید برای رفع این عارضه است. با این حال برخی از پزشکان معتقدند که استروژن برای خانم‌ها خطرناک است و چنین دارویی تجویز نمی‌کنند. البته رویکرد کارشناسان یائسگی چیزی دیگری است و علم نیز از این عقیده پشتیبانی نمی‌کند. از این رو، بسیاری از خانم‌ها تا پایان عمرشان با این عارضه دست و پنجه نرم می‌کنند.
در این مطلب قصد داریم شما را با 5 حقیقت پنهان در رابطه با هورمون‌درمانی بیشتر آشنا کنیم:
1. هورمون‌درمانی همیشه به شکل مصرف قرص نیست
استروژن حکم کود را دارد و پروژسترون مثل یک علف‌کش عمل می‌کند. در طول قاعدگی، استروژن پوشش داخلی رحم را در بر می‌گیرد و اگر باردار نشوید، پروژسترون جایگزین آن می‌شود. در نتیجه، علف‌ها درو شده و قاعدگی رخ می‌دهد.
اگر بخواهید پس از یائسگی استروژن مصرف کنید، باید پروژسترون هم دریافت کنید. در غیر این صورت، در معرض خطر ابتلا به سرطان رحم قرار خواهید گرفت. مشکل این است که پروژسترون مصنوعی موسوم به پروژستین که به طور معمول در قرص‌های مورد استفاده در هورمون‌درمانی به کار گرفته می‌شود، موجب افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه در خانم‌های مسن می‌شود. از این رو، بسیاری از خانم‌ها برای درو کردن علف‌های هرز خود به این هورمون نیاز دارند.
این طرح توسط سازمان غذا و دارو تایید نشده است، اما بسیاری از کارشناسان یائسگی بر این باورند که تزریق پروژسترون از لخته شدن خون در رحم جلوگیری می‌کند. استروژن خوراکی از طریق کبد پردازش شده و باعث چسبندگی بیشتر خون می‌شود که به نوبه خود، خطر لخته شدن خون و سکته مغزی را در خانم‌ها افزایش می‌دهد.
2. اخبار منفی سال 2000 تا حدودی تحت تاثیر سوء‌تعبیرها ارائه شده بود
این ایده که هورمون‌درمانی یک روش بی‌اثر است، تا حدودی از مطالعه سازمان بهداشت زنان در سال 2002 نشأت می‌گیرد. بر اساس این مطالعه، گفته می‌شود که هورمون‌درمانی خطر حمله قلبی، سکته مغزی و سرطان سینه را افزایش می‌دهد. در حال حاضر، کارشناسان معتقدند که این نتایج کمی دور از واقعیت هستند. نزدیک به 70 درصد از خانم‌های حاضر در این مطالعه بالای 60 سال سن داشتند. یک خانم میانسال یائسه که علائم شدید یاسئگی دارد، نمی‌تواند 66 ساله باشد، بلکه باید بین 50 تا 51 سال سن داشته باشد. به عبارت دیگر، خانم‌های بالای 60 نگرانی‌های به مراتب متفاوت‌تری نسبت به خانم‌های 50 ساله دارند. یعنی، بیشتر در معرض خطر بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و سرطان سینه قرار دارند.
3. زمان‌بندی درست را رعایت کنید
هر چقدر روند هورمون‌درمانی را بیشتر به تعویق بیاندازید، بیشتر با مشکلات مرتبط با میانسالی و پیری مانند انسداد سرخرگ‌ها و یا چربی شکم مواجه خواهید شد که خطر ابتلا به عوارض احتمالی را افزایش می‌دهند. بنابراین، اگر 10 سال یا بیشتر از آخرین دوره قاعدگی شما می‌گذرد، انجام هورمون‌درمانی ایده چندان مناسبی نخواهد بود. اما اگر سالم هستید و 5 سال یا کمتر از آخرین دوره قاعدگی‌تان می‌گذرد، احتمالا کاندیدای خوبی برای انجام هورمون‌درمانی هستید.
اما چرا قانون 5 سال اینقدر اهمیت دارد؟ وقتی به خانم‌های 50- تا 60 ساله می‌نگرید، می‌بینید که هورمون‌درمانی در واقع خطر بیماری‌های قلبی و سکته را در این خانم‌ها کاهش داده، اما تاثیری بر شانس ابتلا به سرطان سینه نداشته است.
4. اغلب، جوانب مثبت بیش از جوانب منفی است
بسیاری از خانم‌ها ترجیح می‌دهند که برای خلاص شدن از شر گرگرفتگی، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی یا سرطان سینه را به جان بخرند. این تصمیمی است که خانم‌ها باید با مشورت پزشک و پس از سبک و سنگین کردن تمامی جوانب اتخاذ کنند. این تصمیم‌گیری بر مبنای ارزیابی عوامل خطر مانند افزایش وزن و یا بیماری قلبی انجام می‌گیرد. همچنین بهتر است درباره جوانب مثبت و منفی امر از پزشکتان مشورت بگیرید.
5. هیچکس جای پزشک متخصص را نمی‌گیرد
حل کردن معادله این عارضه نیازمند تخصص یک پزشک یائسگی است. بر اساس مطالعه منتشر شده در مجله زنان و زایمان، جای تعجب ندارد که خانم‌هایی که به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه می‌کنند، بیشتر از خانم‌هایی که به یک پزشک عمومی مراجعه می‌کنند، به انجام هورمون‌درمانی رغبت دارند. گاهی اوقات حتی یک پزشک متخصص نیز ممکن است با آخرین تحقیقات روز آشنا نباشد. اگر پزشک قدیمی شما بدون در نظر گرفتن گزینه‌های جایگزین معتقد است که انجام هورمون‌درمانی برای‌تان خطر دارد، بهتر است دنبال یک متخصص دیگر باشید. 
منبع: prevention 

درمان افتادگی مثانه با هورمون‌درمانی