تحقیقات زیادی نشان می‌دهد که بین خواب و تقویت حافظه رابطه‌ی مستقیمی وجود دارد. اما آیا خواب می‌تواند آن‌قدر حافظه را تقویت کند که به بهبود وضعیت بیماران آلزایمری بینجامد؟
خواب زیاد در مگس‌های میوه که علائمی شبیه آلزایمر داشتند باعث شد تا بتوانند با استفاده از توانایی خود، حافظه‌ی جدیدی بسازند. تحقیقات در این حوزه نشان می‌دهد که می‌توان از این «قابلیت درمانی» برای انسان هم استفاده کرد.
پروفسور شائو و تیم تحقیقاتی‌اش از دانشگاه واشنگتن بر روی سه نوع مگس‌میوه تحقیق کردند، که مغزشان خواب را به روش مشابه انسان تنظیم می‌کرد.
در هر گروه از مگس‌ها، محققان یک ژن را که باعث مشکلات مختلف حافظه می‌شد از کار انداختند، اما تمام‌شان با قابلیت‌های خود در تولید حافظه‌ی جدید نقش داشتند.
در یک گروه، این ژن از کار افتاده باعث افزایش عوارضی برای حافظه نظیر بیماری آلزایمر شد. در گروه دیگر مگس‌ها در ارتباطات مغزی‌ای که خاطرات را رمز‌گذاری می‌کرد مشکلاتی داشتند در حالی که گروه دیگر به راحتی بسیاری از این ارتباطات را ایجاد می‌کرد.
در مرحله‌ی بعد پروفسور شائو و همکارانش میزان خواب هر گروه را با استفاده از یکی از این سه روش افزایش دادند: تحریک سلول‌های مغزی سهیم در خواب، افزایش تولید پروتئین مرتبط با خواب و یا تولید دارویی که فعالیت پیام‌رسان شیمیایی سهیم در خواب را تحریک می‌کرد.
خواب بیشتر باعث ذخیره‌ی انرژی و توانایی ساختن حافظه‌ی جدید شد
این محققان دریافتند که خواب اضافی، بدون در نظر گرفتن تکنیک به کار رفته برای ایجاد خواب بیشتر، باعث ذخیره‌ی توانایی این مگس‌ها برای ساختن حافظه‌ی جدید شده است.
در واقع در تمام مگس‌ها، این ژن از کار افتاده یا از بین‌رفته به درستی کار نمی‌کرد. خواب نمی‌تواند آن ژن از کار افتاده را دوباره فعال کند، اما راه‌هایی یافت تا مشکلات روانشناختی را برطرف کند.
در حالی که مکانیسم‌های نهفته در پشت یافته‌های این تیم تحقیقاتی هنوز به شکل ناشناخته باقی مانده، این فرضیه نشان می‌دهد که خواب اضافی باعث بالا رفتن ارتباطات مغزی‌ای می‌شود که چیزهای مهم را به رمز درآورده و باعث کاهش ارتباطاتی می‌شود که اطلاعات بی‌ارزش و غیرمفید را به رمز درمی‌آورد.
(منبع: psyhologymag)