بزرگی خوش‌خیم پروستات یا BPH بیماری‌ای است که در آن پروستات بزرگ شده اما به تومور سرطانی تبدیل نمی‌شود. با استفاده از درمان رادیولوژی مداخله‌ای که به آن بستن سرخرگ‌های پروستات (PAE) گفته می‌شود پزشکان می‌توانند علائم بیماری را بدون توجه به اندازه‌ی پروستات پیش از درمان کاهش دهند. در واقع درمان‌های مداخله‌ای خطر کمتری داشته، میزان درد آن کمتر و دوران بهبودی آن هم نسبت به روش‌های سنتی کوتاه‌تر است.
بسیاری از افراد بزرگی خوش‌خیم پروستات دارند و نمی‌توان آن را با روش‌های سنتی درمان کرد، مثل زمانی که این بزرگی خوش‌خیم از ۵۰ سانتی‌متر مکعب کمتر و یا بیش از ۸۰ سانتی‌متر مکعب باشد. بستن سرخرگ‌های پروستات برای این بیماران درمان مناسبی بوده که باعث کاهش خطر خونریزی می‌شود. این در حالی است که انجام این روش در مقایسه با سایر درمان‌های مربوط به بزرگی خوش‌خیم، باعث بهبود کیفیت و وضع زندگی بیماران می‌شود.
بزرگی خوش‌خیم پروستات بیماری‌است که بیش از ۵۰ درصد از افراد بالای ۶۰ سال در ایالات متحده و بیش از ۸۰ درصد از افراد ۸۰ سال به بالا به آن مبتلا هستند.
در بستن سرخرگ‌های پروستات، یک سوند در داخل سرخرگ ران قرار داده شده و به سمت سرخرگ پروستات در هر دو سمت غده‌ی متورم هدایت می‌شود. وقتی کنار پروستات قرار گرفت، نواحی بسیار ریز اطراف آن جریان خون را مسدود می‌کنند، و این باعث کوچک شدن پروستات می‌شود. این عمل، عملی بسیار دشوار و چالش‌برانگیز است.
رادیولوژیست‌هایی که قرار است این کار را انجام دهند باید از دانش و تبحر و تخصص کافی برخوردار بوده و بتوانند با سوندهای بسیار ریز به خوبی کار کنند و در روش‌های بستن سرخرگ‌ها هم مهارت کافی داشته باشند.
(منبع: allhealthsite)
وقتی پروستات متورم می‌شود چه باید کرد؟