همانطور که در قسمت اول گفتیم ما قادر به حذف ترس از وجودمان نیستیم. اما می‌توانیم آن را کنترل کنیم. در اینجا شما را با واقعیاتی درباره ترس آشنا می‌کنیم. 
۴.حتما لازم نیست که در موقعیت خطرناکی باشید تا بترسید
بخش زیادی از ترس مربوط به تصویرسازی است، بنابراین می‌تواند در نبود یک چیز وحشت آور هم افزایش پیدا کند. در واقع، از آنجایی که مغز ما بسیار مؤثر و کارآمد است، شروع می‌کند به ترسیدن از یک سری عوامل محرکی که اصلا وحشتناک نیستند یا اصلا وجود ندارند. در واقع ما به این دلیل وحشت می‌کنیم که فکر می‌کنیم آنچه را که تصویرسازی کرده‌ایم به وقوع خواهد پیوست. برخی عصب شناسان معتقدند که انسان‌ها  ترسوترین مخلوقات روی زمین هستند و این به خاطر قابلیت ما در یادگیری، فکر کردن و یا ایجاد ترس در ذهن‌مان است.
۵.هرچه بیشتر احساس ترس و وحشت داشته باشید، اتفاقات و چیزها وحشت بیشتری برای شما به همراه خواهند داشت
طی فرآیندی به نام «نیرومندسازی»، واکنش شما نسبت به ترس افزایش خواهد یافت، البته اگر در وضعیت ترس باشید. وقتی خود را برای ترس آماده کنید، حتی عادی‌ترین اتفاقات هم برایتان ترسناک خواهد بود. مثلا اگر از پرواز می‌ترسید، حتی جزئی‌ترین آشفتگی باعث افزایش فشار خون شما خواهد شد. یا هر چه بیشتر نسبت به امنیت کاری خود نگران باشید، زمانی که رئیس‌تان برای یک نشست عادی به شما زنگ بزند بیشتر استرس خواهید داشت و عرق می‌کنید.
۶.ترس به زور شما را وادار به انجام کارها می‌کند
کارهایی که ترس باعث می‌شود انجام دهید به چهار نوع تقسیم می‌شوند:  بی‌حرکت و ثابت ماندن، جنگیدن، فرار یا وحشت. ثابت ماندن یعنی از کاری که در حال انجام آن هستید دست می‌کشید و بر روی عوامل محرکی که توأم با ترس هستند تمرکز می‌کنید تا تصمیم بگیرید که در مرحله‌ی بعد باید چه کار کنید. در مرحله‌ی بعد تصمیم می‌گیرید که فرار کنید یا بجنگید. در واقع تصمیم می‌گیرید که با آن روبرو شوید  یا به دنبال انجام کار دیگری باشید. وقتی ترس کاملا تمام وجودتان را فرا گرفت، شما وارد مرحله‌ی وحشت کردن و ترسیدن می‌شوید، در واقع هیچ کاری انجام نمی‌دهید. اگر به طور پیوسته در حال وحشت باشید، به تدریج به فردی ناامید و افسرده تبدیل خواهید شد.
۷.هرچقد خطر و هراس واقعی‌تر باشد، فعالیت‌های ‌شما هم پرخطرتر خواهد شد
ما نسبت به خطرهای واقعی و آنهایی که تصویرسازی کرده‌ایم واکنش‌های متفاوتی نشان می‌دهیم. در واقع ترس‌ها و هراس‌هایی که تصویرسازی شده‌اند می‌توانند ما را از پا بیاندازند. ترسیدن از تمام اتفاقات بد که ممکن است در آینده رخ دهد یا ندهد باعث نگرانی زیاد شما شده و باعث می‌شود اقدام چندانی نتوانید انجام دهید. از طرفی ترس‌های واقعی می‌تواند به جنون بیانجامد. وقتی ترس و هراس‌ قریب الوقوع و قابل شناسایی باشد، بلافاصله وارد عمل می‌شوید. به خاطر همین است که بیشتر افراد بعد از یک ترس شدید مثلا در زمینه‌ی سلامتی (مثل حمله‌ی قلبی) سریعا عادات غذایی خود را تغییر می‌دهند. اگر می‌خواهید نیروهای خود را برای نبرد آماده کنید، باید خود را به خطر بیاندازید.
(منبع: psychologytoday)

راه‌های درمان ترس در کودکان