ابتدای مطلب را در ریفلاکس مری و همه دردسرهای آن! (قسمت اول) بخوانید
همان‌طور که قبلا ذکر شد، به دلیل امکان تغییر شکل مخاط مری و احتمال بروز سرطان لازم است، بیمار مرتبا تحت‌نظر بوده و در صورت لزوم با آندوسکوپی (دیدن مری با دستگاه به‌طور مستقیم) و بررسی دقیق مخاط مری، نمونه‌برداری جهت بررسی بافتی (آسیب‌شناسی) انجام گیرد.
در صورتی که درمان‌های مواظبتی مفید واقع نشد باید از بعضی از داروهایی که اسید معده را کاهش می‌دهند، استفاده شود ولی به علت اثرات سوء این داروها روی مخاط معده استفاده از آنها باید محدود و با تجویز پزشک باشد.
حال اگر تمام دستورات و درمان‌های گفته‌شده در بالا به نتیجه نرسید و علایم بالینی برطرف نشد و مشکل بیمار ادامه یافت یا در صورتی که بیمار دچار فتق معده به داخل سینه (فتق هیاتال) باشد، باید به عمل جراحی برای درمان اقدام نمود.
در موقع جراحی باید سعی شود که وضعیت محل اتصال مری به معده به‌صورت طبیعی برگردانده شود تا از برگشت محتویات معده به داخل مری جلوگیری به عمل آید. این عمل جراحی بر حسب خصوصیات و نوع بیماری و انتخاب جراح می‌تواند از راه قفسه صدری یا از راه شکم صورت گیرد.
همچنین می‌توان به وسیله جراحی آندوسکوپیک بدون شکاف پوستی با ایجاد سه سوراخ در داخل قفسه صدری یا شکم با وسایل مخصوص این عمل جراحی و ترمیم را انجام داد. این تکنیک هنوز در مراحل ابتدایی است و از نتایج آن اطلاع کامل در دسترس نیست.
اعمال جراحی در بهترین شرایط ١٠ تا ١٥ درصد با عدم موفقیت همراه است که به علل مختلف ارتباط دارد. در این صورت بیمار احتیاج به عمل مجدد پیدا می‌کند.
برای عمل جراحی، بیمار ٢٤ ساعت قبل در بیمارستان بستری می‌شود و حدود ٨ ساعت قبل از عمل به بیمار توصیه می‌شود چیزی نخورد تا معده تخلیه شده و در حال استراحت کامل باشد.
بعضی از جراحان ترجیح می‌دهند بیمار چند روز قبل از عمل غذای کم‌حجم میل کند (اهم غذاهای پرحجم عبارتند از:
برنج، نان، سیب‌زمینی، سبزیجات) مخصوصا در بیماران چاق و با شکم بزرگ که نفخ شکم دارند، به بیمار توصیه می‌شود از غذاهای کم‌حجم مثل گوشت و به میزان کمی مایعات استفاده کنند و در صورت یبوست چند روز قبل از عمل به طور مکرر از داروهای ملایم استفاده نمایند تا روده‌ها تخلیه کامل شود. در این صورت نفخ شکم به حداقل می‌رسد.
آزمایش خون و عکسبرداری بر حسب ضرورت انجام می‌شود. شب قبل از عمل به تشخیص پزشک از داروهای آرام‌بخش و خواب‌آور استفاده می‌شود تا بیمار صبح روز بعد به علت بی‌خوابی افسرده و خسته نباشد.
بعد از وارد شدن به اتاق عمل متخصص بیهوشی که شب قبل از عمل از بیمار دیدن نموده و با او آشنا شده است با تزریق داروی بیهوشی به داخل رگ و استنشاق گاز بیهوشی از راه بینی، بیهوشی را شروع می‌کند و بیمار به آرامی به خواب رفته و از آن لحظه به بعد چیزی را احساس نمی‌کند.
به فاصله کوتاهی پس از عمل بیمار بیدار شده و قادر است به سوالات ساده با ایما و اشاره و حتی حرف زدن جواب دهد ولی هنوز کمی گیج است که این حالت بر حسب مدت بیهوشی، نوع داروی بیهوشی و قدرت بدنی، فکری و روانی بیمار می‌تواند برای یکی، دو ساعت ادامه داشته باشد.
بعد از آن تنها چیزی که بیمار را ناراحت می‌کند، درد محل عمل است که آن هم با دادن مقادیر کافی داروی مسکن قوی کاملا آرام می‌گیرد تا حدی که بیمار می‌تواند به آسانی سرفه کند. تنفس عمیق و سرفه در بیماران بالاتر از سن ٥٠ و آنهایی که عادت به استفاده از دخانیات دارند، کاملا ضروری است.
بیمار بعد از عمل جراحی به صورت نیمه نشسته در روی تختخواب اتاق خود قرار می‌گیرد و بعد از چند ساعت می‌تواند روی لبه تخت بنشیند، این عمل معمولا باید به آرامی و آهسته صورت گیرد تا از بروز درد شدید جلوگیری شود. خوردن مایعات هر موقع بیمار میل داشت و تحمل کرد، می‌تواند شروع شود.
بعضی از بیماران نسبت به داروهای بیهوشی حساسیت به خصوص و حالت تهوع و استفراغ دارند که احتیاج به دارو نداشته و خود‌به‌خود بعد از چند ساعت از بین می‌رود.
بیمار باید صبح روز بعد از تختخواب پایین آمده و راه برود و از دستشویی استفاده کند.
در حدود ٥ تا ٧ روز پس از عمل در صورتی که عارضه‌ای بروز نکرده باشد، از بیمارستان مرخص شده و یک تا دو هفته بعد از آن به آرامی به کار روزانه خود برمی‌گردد.این برگشت به کار در بیماران کاملا متفاوت و با خصوصیات و شغل فرد ارتباط تنگاتنگ دارد.
تاکید بر این نکته ضروری است که به دلیل احتمال بروز سرطان قویا توصیه می‌شود که این بیماران با وجود علایم بالینی قابل تحمل که گاهی در زندگی روزمره آنها مشکل بزرگی ایجاد نمی‌کند، حتما تحت نظر پزشک قرار گیرند و با آندوسکوپی (دیدن مستقیم مخاط مری) بررسی و در صورت لزوم بافت‌برداری از مخاط مری انجام شود تا در صورت مشاهده تغییرات بدخیمی قبل از اینکه بیماری پیشرفت کند، درمان لازم آن انجام گیرد و از گسترش بیماری که نتیجه فوق‌العاده بدی دارد، جلوگیری شود.
منبع: سلامت نیوز
لینک مرتبط: رفلاکس معده در نوزادان:همه ی نکاتی که باید بدانید…
علت دندان های ترک خورده یا خرد شده چیست؟
کودک ۲ ساله ام رفلاکس مری دارد و تحت درمان است آیا این بیماری در بزرگسالی هم با او همراه خواهد بود؟