تنباکو از برگ‌های دو گونه گیاهی به عمل آورده می‌شود: گیاهِ Nicotiana tabacum که منشأ آن آمریکای جنوبی بوده و گیاهِ Nicotiana rustica که در شمال آمریکا یافت می‌شود. هر دو گونه در سرتاسر جهان انتشار پیدا کردند و هنوز مشخص نیست که نخستین گونه تنباکو که وارد اروپا شد کدام است.
تنباکو از ۱۹ ماده شیمیایی تشکیل یافته است که می‌تواند مسبب سرطان باشد. این مواد را اغلب به نام قطران می‌شناسند و وقتی در قالب ترکیبی از تنباکو مصرف شود بسیار اعتیادآور است. با این حال نیکوتین به خودیِ خود اعتیادِ کمتری داشته و حتی مزیت‌های پزشکی هم دارد.
زمانی که نیکوتین از طریق استنشاق (ریه‌ها)، آدامس نیکوتین (روده) یا غشای پوستی یا مخاطی وارد خون می‌شود، به گیرنده‌های استیل‌کولین نیکوتین می‌چسبد؛ این گیرنده نه تنها در مغز (سیستم عصبی مرکزی) قرار دارد بلکه می‌توان آنها را در اتصالات عصبی-عضلانی (سیستم عصبی محیطی) هم یافت. در دوزهای غیرسمی، نیکوتین عاملی محرک است که باعث افزایش میزان توجه و هشیاری شده، ضربان قلب، تنفس و فشار خون را افزایش داده و تحرک را زیاد می‌کند. تأثیر شناختی آن در مغز رخ می‌دهد، و در واقع انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند سروتونین، دوپامین و استیل‌کولین را منتشر می‌سازد. از سوی دیگر در بدن، نیکوتین به اتصالات عصبی-عضلانی برخورد می‌کند.
وقتی تنباکو به اروپا آمد، شور و هیجان زیادی به پا کرد. پزشکان و داروسازان سریعا تنباکو را جایگزین سایر گیاهان کرده و در بسیاری از محصولات از آن استفاده کردند و بسیاری از بیماری‌های جسمی، جراحت‌ها، زخم‌ها، تب، سرماخوردگی، تشنگی، گرسنگی و نیز معتادان را با آن درمان نمودند. به مانند آمریکا، در اروپا هم از تنباکو برای درمان بسیاری چیزها مانند بواسیر تا هیستری مورد استفاده قرار گرفت.
طی تحقیقاتی که اخیرا انجام گرفت مشخص شد مصرف تنباکو در برابر بیماری پارکینسون و نیز بیماری آلزایمر از بدن محافظت می‌کند. در حال حاضر، محققان در حال بررسی این مسئله هستند که آیا نیکوتین می‌تواند باعث بهبود علائم این بیماری‌ها شود یا نه. به عبارت دیگر، این احتمال وجود دارد که مکمل‌های حاوی نیکوتین بتواند برای افرادی که بیماری پارکینسون یا آلزایمر دارند مفید و مؤثر باشد.
منبع: thehealthsite

درمانی برای وابستگی به نیکوتین