مکانیک کوآنتوم، بحثی بسیار عجیب و ضدشهودی بوده که باعث شهرت یافتن فیزیکدانی به نام ریچارد فینمن شد. او زمانی گفت «من فکر می‌کنم می‌توانم با اطمینان بگویم که هیچ‌کس مکانیک کوآنتوم را درک نمی‌کند.» تلاش برای توضیح برخی از نتایج غیرعادی نظریه کوآنتوم به ایده‌های دشواری مانند تفسیر کوپنهاگ و تفسیر جهان‌های چندگانه منتهی شد.
در حال حاضر،‌ نظریه جدیدی به نام «جهان‌های تعاملی چندگانه» (MIW)‌ مطرح شده است. این نظریه نشان می‌دهد که نه تنها جهان‌های موازی وجود دارد، بلکه در سطح کوآنتوم با جهان ما در تعامل بوده و بنابراین قابل شناسایی هستند. این نظریه می‌تواند در توضیح برخی از نتایج اساسی در مکانیک کوآنتوم تأثیر بسزایی داشته باشد.
این نظریه، محصول جانبی تفسیر جهان‌های چندگانه در مکانیک کوآنتوم است –ایده‌ای که می‌گوید تمام رویدادهای زمان گذشته‌ و آینده‌ احتمالیِ متناوب واقعی هستند، و هر یک بیانگر یک جهان موازی و حقیقی‌اند. یکی از مشکلاتی که در ارتباط با تفسیر جهان‌های چندگانه وجود دارد این بوده که این نظریه اساسا قابل آزمایش نیست، چرا که مشاهدات مربوط به آن را تنها می‌توان در این جهان انجام داد. در واقع اتفاقات مورد نظر در این جهان‌های «موازی» را تنها می‌توان متصور شد.
با این حال نظریه MIW چیز دیگری می‌گوید. این نظریه نشان می‌دهد که جهان‌های موازی می‌توانند با این جهان در سطح کوآنتوم در تعامل باشند و در حقیقت هم به همین صورت است. در این نظریه، هر زمان که مقیاس کوآنتوم  ساخته می‌شود، هر جهان به جهان‌های جدیدی تقسیم می‌شود. بنابراین تمام احتمالات آن قابل شناسایی خواهد بود –در برخی جهان‌ها، خرده‌سیاره‌ای که دایناسورها را می‌کشد با زمین برخورد نخواهد کرد. در جهان‌های دیگر، استرالیا مستعمره پرتقال شده است.
اما منتقدان، واقعیت این جهان‌های دیگر را زیر سؤال می‌برند، چرا که معتقدند آنها در کل هیچ تأثیری بر جهان ما ندارند. در ارتباط با این موضوع، رویکرد «جهان‌های چندگانه تعاملی» همانطور که از اسمش پیداست، کاملا متفاوت خواهد بود. اما واقعا اگر گزینه‌های زیادی می‌داشتید، زندگی‌تان چگونه می‌شد؟ شاید روزی بتوانید به یکی از این جهان‌های متناوب نگاهی بیاندازید و جواب این سؤال را بیابید.
منبع: thehealthsite

دانشمندان توانستند ویلچرهایی تحت کنترل ذهن بسازند