جوانان برای رسیدن به موفقیت، به طور خستگی‌ناپذیری تلاش میکنند؛ اما اغلب به آنچه که در آرزویش هستند، نمی‌رسند. آیا مسیر را اشتباه انتخاب کرده‌اند؟ آیا هدف مشخص و روشنی نداشته‌اند؟ آیا به توانایی‌ها و امکانات خود بی‌توجه بوده‌اند؟
شاید همه اینها در عدم موفقیت جوانان تاثیر داشته باشد؛ اما یکی از عواملی که بیشتر شکست‌ها از آن ناشی می‌شود، مشورت نکردن با دیگران است، زیرا انسان در طول زندگی اش بویژه وقتی با مشکلی روبه‌رو می‌شود به کمک و همفکری دیگران نیازمند است.
پیشرفت علم و تکنولوژی، محصول همفکری و استفاده از ایده‌ها و تجربیات انسان‌ها با یکدیگر است. اگر قرار بود هر فردی فقط به خود متکی باشد و هیچ وقت از نظرات دیگران استفاده نکند، بدون شک انسان در همان مراحل اولیه به سر می‌برد.
بنابراین در دنیای امروز، زندگی بدون مشورت و هم‌اندیشی با دیگران امکان‌پذیر نیست، زیرا مشورت در زندگی انسان‌ها نقش مهم و اساسی دارد. در این نوشتار با چرایی مشورت و نقش و اهمیت آن در موفقیت جوانان و فواید آن نیز آشنا می‌شویم.
چرا مشورت کنیم؟
وقتی صحبت از مشورت می‌شود، اولین چیزی که به نظر می‌رسد این است که کسی مشکل یا مساله‌ای دارد و درباره آن با کسی که بیشتر می‌داند صحبت می‌کند تا مشکلش حل شود. در واقع مشورت را هم به معنای صلاح‌اندیشی و کنکاش درباره یک موضوع و هم به معنای دور هم جمع شدن و ارتباط کلامی و عاطفی میان والدین و فرزندان نیز می‌دانند، چیزی که امروزه کم پیدا می‌شود.
به طور کلی مشورت کردن باعث شکل‌گیری احساس و به حساب آمدن فرزندانمان در موقعیت‌های مختلف زندگی می‌شود و بتدریج راه و روش درست فکر کردن و به موقع تصمیم گرفتن را نیز می‌آموزند.
سوالی که در اینجا ممکن است به ذهن‌مان برسد، این است که مگر جوانان می‌توانند در مقام مشاور قرار گیرند؟ یا مگر آنها می‌توانند، کمک کنند تا مشکل ما حل شود.
در ابتدا ببینیم دین اسلام در این مورد چه راهنمایی‌هایی دارد: از دیدگاه فرهنگ اسلام، جوانانی که به بلوغ می‌رسند به عنوان مشاور پدر و مادر محسوب می‌شوند و نه‌تنها خواسته‌ها و اندیشه‌های آنان را باید مورد توجه قرار داد، بلکه از نظرات مفید و سازنده آنها نیز باید بهره گرفت. بنابراین توجه به خواسته‌ها و اندیشه‌های جوانان امری لازم و ضروری برای پدر و مادرها می‌باشد.
والدین معمولا در برابر مشکلاتی قرار می‌گیرند که به طور واقعی یا به صورت ساختگی و بنا به مصلحت می‌توانند از طریق مشورت با فرزندشان حل کنند. پدرها و مادرها و همه افرادی که به نوعی با نوجوانان و جوانان سر و کار دارند برای کار و زندگی و ارتباط با آنها به اموری برمی‌خورند که نیاز به تصمیم‌گیری دارد.
طبیعی است که اگر بزرگ‌ترها به نقش و اهمیت مشورت با کوچک‌ترها پی نبرده باشند، می‌توانند براحتی برای آنها هر تصمیمی بگیرند؛ اما آیا همیشه این تصمیم‌گیری‌ها بهترین تصمیمات است؟ آیا فرزندتان به جایی نمی‌رسد که احساس کند هیچ نقشی در زندگی خود ندارد و دیگران برایش تصمیم می‌گیرند؟
پس والدین مشورت کردن با فرزندان را باید جدی بگیرند و آن را عامل مهمی در رشد شخصیت او بدانند؛ زیرا جوانان دوست دارند که افراد مستقل و آزادی باشند. آنها تلاش میکنند که خودشان بتوانند از عهده حل مسائل خود برآیند، پس تلاش‌هایی را که از طرف والدین برای کمک به آنها در انتخاب راه آینده ارائه می‌شود، نمی‌پذیرند.
اما انسان هر چقدر هم با تجربه و اهل دانش باشد باز هم از مشورت کردن با دیگران بی‌نیاز نیست، زیرا همه انسان‌ها از نظر هوشی در یک سطح نیستند، حتی افرادی که از هوش بالایی برخوردار هستند، نسبت به افراد دیگر در تشخیص راه درست زندگی، ناتوانند.
منبع: چاردیواری
لینک مرتبط: جایگاه تلویزیون در انتقال مباحث آموزشی کجاست؟