حالات غیرمعمول خوابیدن
بسیاری از کودکان حین خواب بی‌قراری می‌کنند و دائم موقعیت خواب‌شان را تغییر می‌دهند. بعضی از آنها یک حالت خواب مورد علاقه دارند که اغلب به همان شکل می‌خوابند، اما برخی دیگر دائما حالت جدیدی به خود می‌گیرند. ممکن است یک کودک ترجیح بدهد به پهلو بخوابد یا پاهایش را در آغوش بگیرد. کودک دیگر ممکن است دور خود حلقه بزند یا دست‌هایش را زیر پاهایش بگذارد و یا باسنش را در هوا نگه دارد.
موقعیت‌های خواب اغلب بی‌ضرر هستند، پس حتی اگر فکر می‌کنید کودک در وضعیت بدی خوابیده، کاری با او نداشته باشید. اما اگر به آپنه خواب شک دارید، با پزشک صحبت کنید. پزشک وضعیت کودک را بررسی کرده و روند درمان را ارائه خواهد داد.
دندان قروچه
دلایل زیادی برای بروز دندان قروچه کودک وجود دارد؛ استرس، اضطراب، انحراف دندان‌ها، درد (از جمله گوش‌درد یا بیرون آوردن دندان) و آلرژی از جمله عواملی هستند که موجب دندان قروچه می‌شوند.
دندان قروچه اغلب موارد بی‌ضرر نیست و این امکان وجود دارد که فرزند شما از روی عادت دندان قروچه کند. اما بهتر است او را به یک دندانپزشک نشان دهید. حمام آب گرم، مالش کمر و نوازش کودک قبل از خواب به تسکین او کمک می‌کنند.
خوابگردی (راه رفتن در خواب)
ممکن است کودک شما در خواب راه برود، طوری که به نظر برسد بیدار است، در حالی که نیست. حتی ممکن است چشمانش باز باشد، اما نگاهش خالی باشد. او ممکن است از جا بلند شود، در اطراف پرسه بزند و یا حتی درگیر فعالیت‌هایی مانند لباس پوشیدن و بازی کردن شود. گاهی حتی ممکن است حرف بزند، اما منظور خاصی نداشته باشد. این وضعیت معمولا چند دقیقه به طول می‌انجامد، اما ممکن است طولانی‌تر هم باشد و تا نیم ساعت ادامه یابد.
راه رفتن در خواب برای کودکان 3 تا 7 سال بسیار شایع است، اما می‌تواند در هر سنی رخ دهد. کودکان خواب‌گرد اغلب وقتی اضطراب دارند و خسته هستند، در خواب راه می‌روند. کودکان و نوجوانان مبتلا به آپنه خواب نیز ممکن است در خواب راه بروند.
راه رفتن در خواب معمولا جای نگرانی ندارد، اما اگر کودک شما اغلب دچار این عارضه می‌شود، او را به پزشک نشان دهید. مطمئن شوید که او به اندازه کافی استراحت می‌کند و یک برنامه خواب منظم دارد.
کابوس دیدن
کابوس دیدن می‌تواند به علت اضطراب و استرس باشد. این عارضه معمولا در اواخر شب رخ می‌دهد و با حرکات سریع چشم همراه است. کابوس دیدن بیشتر برای بزرگسالان اتفاق می‌افتد و کمتر کودکان را درگیر می‌کند. تب، مصرف دارو و مشکلات خواب (از جمله مشکل تنفسی) ممکن است باعث کابوس شوند.
کابوس دیدن در میان کودکان بین کودکان نوپا و پیش‌دبستانی رایج‌تر است. کودکان در سن رشد، قوه تخیل قوی‌ای دارند و درک مسائل جدید ممکن است برای‌شان عجیب باشد. کابوس معمولا کودک را از خواب بیدار کرده و وحشت‌زده و مضطرب می‌کند و احتمالا بعد از بیدار شدن، کابوس را به یاد خواهد داشت. وقتی کودک دچار کابوس می‌شود، می‌بایست او را آرام کنید و کمک کنید تا دوباره به خواب برود.
اگر او دائما کابوس می‌بینید، ببینید چه مسئله‌ای فکرش را مشغول کرده و او را مضطرب می‌سازد تا بتوانید با انجام اقدامات لازم از شدت استرس و اضطراب او بکاهید. اگر نگران کابوس‌های کودک نوپای خود هستید، با یک روانشناس یا مشاور کودکان صحبت کنید.
هراس شبانه
اگر کودک شما عادت دارد از خواب بپرد و وحشت‌زده روی تخت بنشیند، احتمالا دچار اختلال هراس شبانه شده است. کودک در این حالت ممکن است فریاد بزند و عرق کند. احتمالا بعد از اینکه آرام گرفت، نمی‌تواند خوابش را به یاد بیاورد. وحشت شبانه نیز مثل کابوس تحت تاثیر تب، خستگی و استرس قرار دارد. اما این عارضه برخلاف کابوس، اغلب در یک‌سوم ابتدایی شب و حین یک خواب عمیق رخ می‌دهد. این عارضه در کودکان 4 تا 12 سال بسیار شایع است، اما می‌تواند در هر سنی رخ دهد. بیشتر کودکان با تکامل سیستم عصبی‌شان در سن بلوغ از شر این مشکل خلاص می‌شوند.
منبع: babycenter
قسمت اول را اینجا بخوانید