شربت ایموژن برای چیست؟

آیا میدانید شربت ایموژن برای چه مواردی مصرف می شود و کاربرد شربت ایموژن چیست؟در این مقاله بخوانید

شربت ایموژن برای چیست؟

آیا میدانید شربت ایموژن برای چه مواردی مصرف می شود و کاربرد شربت ایموژن چیست؟در این مقاله بخوانید.

شربت ایموژن

به عنوان محرک سیستم ایمنی Imunustimulant در پیشگیری و درمان کمکی آنفولانزا و سرما خوردگی و محرک سیستم ایمنی با اثرات ضد التهابی , ضد ویروسی
موارد مصرف :
به عنوان محرک سیستم ایمنی Imunustimulant در پیشگیری و درمان کمکی آنفولانزا و سرما خوردگی و محرک سیستم ایمنی با اثرات ضد التهابی ، ضد ویروسی ، ضد باکتری خصوصا در بیماری های برونشی و سینوزیت و همچنین التهاب فارنکس و آفت های دهان .
مصرف شربت ایموژن به عنوان پیشگیری از سرما خوردگی و آنفلوانزا در مراکز تجمع مانند مهد کودک ها و دیگر مراکز آموزشی و افرادی که قصد سفر به مراکز پر خطر مانند سفر های خارجی را دارند و همچنین افرادی که مکرراٌ دچار سرما خوردگی می شوند و یا افرادی که دوره سرماخوردگی و بیماری در آنها طولانیست ، توصیه می شود.
اجزاء اصلی فرآورده :
عصاره خشک ریشه سرخارگل یا اکیناسه (Echinacea purpure)
مواد موثره :
پلی ساکارید های محلول در آب ، مواد لیپوفیلیک (آلکامیدها و پلی استیلن ها) ، مشتقات اسید کافنیک (اسید شیکوریک و اسید کافئیک ، اسید کلوروژنیک و سینارین) و فلاونوئیدها .
مکانیسم اثر :
پلی ساکارید های محلول در آب و نیز گلیکوپروتئین های محلول در آب آن خاصیت محرک ایمنی دارند.
سر خارگل محرک سیستم ایمنی با اثرات ضد التهابی ، ضد ویروسی و ضد باکتری می باشد.این اثرات عمدتا به تحریک سیستم ایمنی غیر اختصاصی مربوط می شوند . این گیاه پیش از این اثر بخشی خود را علیه آنفلوانزای A ثابت کرده است .
آلکامید ها پلی ساکارید ها و اسید شیکوریک موجود در اکیناسه خاصیت محرک سیستم ایمنی و مقابله با ویروس آنفلوانزا و هرپس سیمپلکس و پلی استیلن های آن دارای اثر ضد التهابی می باشند . لذا شربت حاوی اکیناسه تعداد سلول های سفید در گردش را زیاد ، لنفوسیت های T را فعال ، فاگوسیتوز را افزایش ، تولید سایتوکین ها (اینترفرون TNF.IL-6.I1-1.) را تحریک ، هیالورو نیداز را مهار و کورتکس آدرنال و مسیر آلترناتیوکمپلمان را تحریک می کند . اکیناسه دارای اثرات اسپاسمولیتیک بر روی اسپاسم ناشی از استیل کولین نیز می باشد . اکیناسه را می توان یکی از موثر ترین و قوی ترین درمان های گیاهی علیه بسیاری از عفونت های ویروسی و باکتریایی محسوب کرد . فرآورده های حاوی اکیناسه طول دوره سرماخوردگی را تقریبا یک چهارم تا یک سوم کاهش می دهند.
موارد احتیاط ، عوارض جانبی ، سمیت و منع مصرف :
انجمن فرآورده های گیاهی آمریکا اکیناسه را در کلاس I ایمنی (بدون خطر) طبقه بندی نموده است .
متابولیسم و تداخلات دارویی :
آلکالوئیدهای موجود در این گیاه به طور عمده در کبد و توسط آنزیم های سیتوکرم P450 متابولیزه می شوند . لذا داروهایی که بر این سیستم آنزیمی موثرند با این دارو تداخل دارند . مصرف همزمان اکیناسه با داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی به علت کاهش اثرات یکدیگر توصیه نمی شود .
مصرف در بارداری و شیر دهی : مصرف خوراکی سرخارگل در طی ثلث اول بارداری با هیچگونه خطر ناهنجاری ماژور همراه نبوده و فاقد اثرات تراتوژن است . با این وجود نظر به اینکه هنوز مطالعات جامع تری در این خصوص انجام نشده است ، مصرف این دارو در بارداری و شیردهی توصیه نمی شود.

مقدار مصرف شربت ایموژن :

– کودکان ۱ تا ۲ سال :
در بیماری حاد (در طی عفونت) : ۵/۰ تا یک میلی لیتر رقیق نشده یا به صورت رقیق شده با آب یا آبمیوه تا ۴ بار در روز
بعنوان پیشگیری : ۵/۰ تا یک میلی لیتر رقیق نشده یا به صورت رقیق شده با آب یا آبمیوه یک بار در روز
– کودکان ۳ تا ۵ سال :
در بیماری حاد (در طی عفونت) : ۱ تا ۲ میلی لیتر رقیق نشده یا به صورت رقیق شده با آب یا آبمیوه تا ۴ بار در روز
به عنوان پیشگیری : ۱ تا ۲ میلی لیتر رقیق نشده یا به صورت رقیق شده با آب یا آبمیوه تا ۴ بار در روز
– کودکان ۶ تا ۱۲ ساله :
در بیماری حاد (طی عفونت) : ۲ تا ۴ میلی لیتر رقیق نشده یا به صورت رقیق شده با آب یا آبمیوه تا ۴ بار در روز
به عنوان پیشگیری : ۲ تا ۴ میلی لیتر رقیق نشده یا به صورت رقیق شده با آب یا آبمیوه تا ۴ بار در روز
– بزرگسالان :
در طی بیماری حاد : ۵ میلی لیتر ۴ بار در روز
به عنوان پیشگیری : ۵ میلی لیتر یکبار در روز

سرخارگل (اکیناسه، اکیناشا) یک گیاه دارویی است که استفاده آن در آمریکای شمالی و اروپا بسیار معمول است و به‌ عنوان دارویی برای بهبود سرماخوردگی فروخته می‌شود.

وی درباره این گیاه، افرود: سرخارگل گیاهی علفی و چند ساله از تیره کاسنی است که ارتفاع آن حداکثر به یک تا ۱.۵ متر می‌رسد. برگ‎های پایین ساقه تخم‌مرغی تا نیزه‎ای شکل هستند که به حداکثر ۳۰ سانتی‎متر می‌رسد. ساقه از انشعابات فراوانی برخوردار بوده و دارای بذرهای زبر و خشن است. گل‎ها معمولاً به رنگ ارغوانی، صورتی، قرمز ارغوانی، زرد و نارنجی دیده می‌شوند و دیسک مرکز آن‌ها (گل‎های لوله‎ای) سبز تیره، قهوه‌ای تیره و سیاهرنگ است.

تمام پیکر این گیاه اعم از ریشه و پیگر رویشی حاوی مواد ارزشمندی از قبیل ترکیبات آلکیل آمیدی، ایزوبرتیل آمید، آسید شیکوریک است. همچنین دارای اسانس هم است که مهم‏ترین ترکیبات تشکیل دهنده اسانس سرخارگل را هومولن، کاریوفیلین و اکسیدکاریوفیلین تشکیل می‎دهند.

وهمچنین درباره خواص درمانی و کاربردهای این گیاه، می توان گفت: مطالعات نشان می‎دهد که اکیناسه و ترکیبات روی سیستم ایمنی فاگوسیتی اثر دارد، اما روی سیستم ایمنی اختصاصی اثر ندارد، امروز اکیناسه برای عفونت‎های باکتریایی، ویروسی، پروتوزوایی و قارچی به کار می‌رود. همچنین بومیان آمریکا از اوایل قرن ۱۷ میلادی از این گیاه برای درمان مارگزیدگی بیماری‎های لثه و دهان، سرماخوردگی استفاده می‎کرده‎اند.
سرخارگل امروزه به‌عنوان یکی از مهم‎ترین گیاهان دارویی در جهان مطرح است و کشت آن به صورت فزاینده‎ای در حال افزایش است. از آنجا که این گیاه خاصیت تقویت سیستم ایمنی بدن و ضدویروس‎ دارد در درمان بسیاری بیماری‎های ویروسی می‎توان از آن استفاده کرد و امروزه به عنوان کاندیدای درمان بیماری ایدز مطرح است.

 سرخارگل در بازار دارویی ایران به فرم قرص و شربت خوراکی موجود است که جهت پپشگیری و درمان کمکی سرماخوردگی، عفونت‎های ویروسی و همچنین التهاب دهان و حلق استفاده می‌شود که می‎توان برای نمونه به شربت گیاهی ایموژن و قرص روکشدار فیتوکلد اشاره کرد.

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ