مبتلایان به بیماری
پیرونی می‌توانند امیدوار باشند که به زودی نوعی درمان غیر تهاجمی برای آنها به بازار
می‌آید.این دارو که زیافلکس نام دارد در محل ضایعه تزریق می‌شود.مطالعات درباره
120 بیمار در 11 دانشکده پزشکی ایالات متحده انجام شده و بیماران پس از درمان به مدت
36 هفته مورد پایش قرار گرفتند.این بیماران همگی دچار خم شدگی‌های معادل 30 تا 90
درجه در جسم آلت تناسلی بودند.در این بیماران،داروی زیافلکس در درون پلاک ضایعه تزریق
شد،به طوری که هر بیمار دو بار در هفته و هر شش هفته یک بار برای سه دوره تحت تزریق
کلاژناز قرار گرفت.به این ترتیب هر بیمار شش تزریق از زیافلکس دریافت کرد.در نهایت
بیماران بهبود قابل توجهی در میزان خم‌شدگی آلت تناسلی را تجربه کردند که گاهی به حدود
60 درجه می رسید. با توجه به اینکه حدود یک میلیون مرد به بیماری پیرونی مبتلا بوده
و از عوارض آن در رنج هستند،امید می‌رود که داروی زیافلکس در آینده‌ای نه چندان دور
به عنوان یک گزینه درمانی ایده‌آل برای این بیماری مصارف زیادی پیدا کند.
دکتر توماس وگمن می‌گوید:
«مهم‌ترین بخش از کار آزمایی‌های انجام شده،بررسی میزان رضایت بیماران،پیش و پس از
تزریق داروی زیافلکس و اثر آن در عملکرد زناشویی آنها بود و خوشبختانه کارآزمایی‌ها
نشان دادند که اثر این دارو نسبت به دارونما در بهبود عملکرد زناشویی و افزایش رضایت
بیماران،بسیار چشمگیر است.»
پزشکان معتقدند که
این دارو نه تنها برای بیماری پیرونی،بلکه برای بیماری‌های دیگری همچون دوپویترن و
کپسولیت چسبنده (شانه منجمد) نیز می‌تواند گزینه درمانی مناسب و با تهاجم اندکی را
پیش رو قرار دهد.به نظر می‌رسد پس از تزریق دارو در محل هریک از ضایعات مزبور،ماساژ
منظم محل تزریق می‌تواند اثربخشی درمان را افزایش دهد.