بیماری هوچکین عبارت است از سرطانی شدن قسمت مرکزی گره‌های لنفاوی. این بیماری در واقع یک نوع لنفوم است. این بیماری، لنفوسیت‌ها (نوعی گلبول سفید)، گره‌های لنفاوی (گره‌هایی که عفونت را کنترل و مواد ایمنی‌زا برای بدن درست می‌کنند) و طحال (در واقع یک گره لنفاوی بزرگ است) را درگیر می‌سازد. بیماری هوجکین می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما در بزرگسالان جوان و نیز افراد مسن شایع‌تر است. این بیماری در کودکان زیر
ـ بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش خون و مغز
استخوان، لنفانژیوگرام (روشی تشخیصی که با تزیق ماده حاجب به درون مجاری
لنفاوی و عکس‌برداری با اشعه ایکس دستگاه لنفاوی بررسی می‌شود)، نمونه‌برداری
از گره‌های لنفاوی، سی‌تی اسکن قفسه سینه و شکم، و عکس‌برداری از قفسه
سینه.
ـ سعی کنید در مورد
درمان بیماری و شانس معالجه خود مثبت بیاندیشید. داشتن دیدگاه ذهنی خوب و
مثبت کمک بسیار مهمی در بهبود بیماری است.
درمان ممکن است
به طریق زیر انجام گیرد: تنها اشعه درمانی (استفاده از امواج پرانرژی [
تولید شده توسط دستگاه‌های اشعه ایکس مخصوص، دستگاه‌های کبالت و سایر
دستگاه‌ها ] برای درمان بعضی از انواع سرطان)، شیمی درمانی (درمان سرطان
با تزریق داروهایی که سلول‌های سرطانی را بدون آسیب رساندن به بافت سالم
از بین می‌برند)، یا ترکیب این دو روش
بهداشت مناسب و
دهان در جلوگیری از بروز زخم‌های دهانی به هنگام شیمی‌درمانی مؤثر است.
مردانی که تحت
درمان قرار می‌گیرند ممکن است تمایل داشته باشند که اسپرم خود را ذخیره
کنند تا اگر نابارور شوند بتوانند با روش‌های کمکی بچه‌دار شوند.
▪ داروها
ـ داروهای ضد سرطان.
داروها ممکن است باعث اثرات جانبی یا واکنش‌های نامطلوب در بعضی از
بیماران شوند. علایم جدید ممکن است به علت دارو، خود بیماری اصلی، یا بروز
یک بیماری جدید پدید آیند. اثرات جانبی ناشی از دارو معمولاً با سازگار شدن
بدن با آن یا قطع دارو ناپدید می‌شوند.
راه خاصی برای پیشگیری از آن وجود ندارد
- علت بیماری هوچکین ناشناخته است، اما افرادی که به ویروس اپشتین-بار ،عامل بیماری مونونوکلئوز عفونی، مبتلا می شوند، با احتمال اندکی بیشتر هوچکین می‌گیرند.تحقیقات نشان دهنده آن هستند که یک عفونت ویروسی ممکن است دخیل باشد
- . در بزرگسالی یا میانسالی بودن
- مرد بودن
- آلوده به ویروس اپشتین - بار بودن، نقص ایمنی (اکتسابی یا ارثی)- سن بالای 40 سال
- تورم غدد لنفاوی بدون درد، در گردن، زیربغل یا کشاله‌ران.
- تب بدون هیچ دلیل شناخته شده
- عرق شبانه.
- کاهش وزن بدون هیچ دلیل شناخته شده
- خارش پوست
- احساس خستگی بسیار
گره‌های لنفاوی متورم، بدون درد به هنگام لمس، با قوام لاستیکی و بدون چسبندگی به یکدیگر هستند. این گره‌های بزرگ شده در هر کجای بدن می‌توانند باشند اما در زیر بغل یا کشاله ران بیشتر دیده می‌شوند.
تب و عرق ریزش شبانه به‌طور متناوب
کاهش وزن
زردی چشم‌ها و پوست
احساس کسالت
کم‌خونی
خونریزی گوارشی
گسترش سرطان به سایر نقاط بدن