نشانگرهای رنگی تغذیهای، به شما کمک می‌کند، زمانی که تصمیم به خرید یک محصول غذایی دارید، نسبت به آن محصول خاص، نگاه ارزیاب گونه برای انتخاب خود داشته باشید.
درباره آن دسته از محصولات غذایی و آشامیدنی که حاوی قند، نمک و چربی است باید به نشانگرهای رنگی تغذیهای دقت کنید.
اگرچه نشانگرهای رنگی تغذیهای بر روی یک محصول نشان می‌دهد که یک محصول با ویژگی‌های تغذیهای متفاوت تولید می‌شود اما همه آنها مطابق با ضوابط سازمان غذا و دارو و تحت شرایط مورد تایید اجازه تولید دارند و در صورت نداشتن پروانه‌های بهداشتی ،غیر مجاز بوده و قابل مصرف نمی‌باشند.
نشانگرهای رنگی تغذیهای علاوه بر رنگ، مقادیر هر کدام از شاخص‌ها در یک مقدار مشخص و معین که قابل فهم می‌باشد را نیز نشان می‌دهد. نشانگرهای رنگی تغذیهای به منظور مقایسه یک محصول با محصول دیگر نیست بلکه مقایسه یک محصول با تولید متفاوت است. اولویت انتخاب با محصولی است که با توجه به شرایط فیزیکی و جسمانی شما، مناسب تر می‌باشد.
شما می‌توانید با استفاده از نشانگرهای رنگی تغذیهای و مقادیرآنها بین دو ماده غذایی مثلا دو بیسکویت، دو ماست و دو کیک، مناسب ترین را انتخاب کنید.
رنگ‌های نشانگرهای تغذیه ای با توجه به پنج عامل مهم تغذیه ای که برای حفظ سلامت باید به آنها توجه شود، انتخاب شده اند ، که عبارتند از انرژی، قند، چربی، نمک، اسیدهای چرب ترانس.
سبز، نارنجی و قرمز سه رنگ نشانگرهای تغذیه ای هستند. در انتخاب مواد غذایی بهتر است که به رنگ‌های نشانگرها توجه شود.
رنگ سبز، به معنی “کم” و یا “اندک” است و ما را به انتخاب مطمئن‌تر و سالم‌تر راهنمایی می‌کند.
رنگ نارنجی، به معنی “متوسط ” است و ما را به انتخاب نسبتا خوب راهنمایی می‌کند اگر چه انتخاب سبز بهتر است. محصولات غذایی با نشانگرهای نارنجی رنگ در اکثر مواقع انتخاب‌های نسبتا مناسبی هستند . هرچند نشانگرهای سبز مناسب‌ترند.
رنگ قرمز به معنی مقادیر” زیاد” در مواد غذایی است. باید دقت کرد با توجه به فعالیت فیزیکی و شرایط جسمانی، چه زمانی و چه مقدارمصرف کنیم.
منبع: همشهری آنلاین
لینک مرتبط: از کجا بفهمیم چای کیسه ای تقلبی نیست؟ /چای سالم