تحقیقات نشان می‌دهد خطر حمله قلبی در افرادی که ایدز دارند نسبت به مردم عادی تقریبا دو برابر بیشتر است. در واقع خطر حمله قلبی برای افرادی که HIV دارند تقریبا ۵۰ درصد بیشتر از پیش‌بینی این خطر از سوی بسیاری از پزشکان برای عموم افراد است. خطر حمله قلبی حتی برای افرادی که ویروس در درون خونشان و به خاطر تزریق مواد مخدر ناشناخته مانده است، حدود ۱.۵ تا ۲ برابر بیشتر گزارش شده است. در واقع نوعی التهاب مزمن و تولیدمثل ویروسی حتی در افرادی که آزمایش‌های خون آنها هیچ نشانه‌ای از وجود ویروس در خون نشان نمی‌‌دهد وجود دارد.
علت این مسئله آن است که این ویروس در بافت‌های بدن پنهان شده و التهابی را ایجاد می‌کند که منجر به تجمع رسوبات شده و می‌تواند به حمله قلبی و یا سکته مغزی بیانجامد. تجمع رسوبات حدودا ۱۰ تا ۱۵ سال زودتر در بیماران HIV نسبت به افرادی که عفونتی ندارند رخ می‌دهد. در واقع این وضعیت التهابی گویای آن است که روند سالخوردگی و خطر بالای حملات قلبی در بیمارانی که HIV داشته و بیشتر عمر می‌کنند سرعت بیشتری دارد. محققان برای این تحقیق، اطلاعات مربوط به ۲۰۰۰۰ فرد مبتلا به عفونت HIV را مورد بررسی قرار دادند.
آنها میزان پیش‌بینی‌شده حملات قلبی را بر اساس اطلاعات عموم جمعیت با میزان واقعی حملات قلبی که در این گروه مشاهده کردند با هم مقایسه نموده و دریافتند بیمارانی که حامل HIV هستند میزان حمله قلبی در آنها تقریبا دو برابر است. محققان بر این باورند که عامل اصلی این خطر بالا HIV بوده است. به طور دقیق، پیش‌بینی ریسک فرد می‌تواند این مسئله را تعیین کند که آیا او باید از داروهایی مانند استاتین‌ها به منظور کاهش خطر حمله قلبی یا سکته مغزی استفاده کند یا نه.
منبع: medicaldaily