تحقیقات جدید نشان می‌دهد خطر بروز چاقی در دانش آموزان مناطق محروم نسبت به دانش آموزان سایر بخش‌های انگلستان تا دو برابر بیشتر است. در شرایطی که تعداد کل دانش آموزان چاق در دوران دبستان به تدریج رو به کاهش است، فاصله‌ی طبقاتی بین فقیران و ثروتمندان همچنان ادامه دارد. اخیرا بررسی‌های انجام شده بر روی بچه‌های ۱۰ تا ۱۱ ساله نشان می‌دهد که دقیقا یک چهارم این بچه‌ها در مناطق کم‌درآمد دچار چاقی بوده در مقایسه با ۱۱.۵ درصد که از مناطق محروم هستند. 
سطح چاقی بچه‌ها در کلاس‌های درس در مناطق محروم و فقیرتر ۱۲ درصد بوده و این میزان در مناطقی که سطح فقیرنشینی کمتر بوده حدود ۵.۷ درصد است. بیش از یک پنجم از ۶۱۰۶۳۶ نفر از بچه‌های دبستانی در این نواحی و با این شرایط دچار اضافه‌وزن یا چاقی هستند، رقمی که از سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ کاهش یافته است. تحقیقات نشان می‌دهد که میزان چاقی در پایان دوران دبستان از ۹.۱ درصد در آغاز این دوران به ۱۹.۱ درصد در سال ششم افزایش یافته است.
متخصصان در این زمینه می‌گویند که بدون داشتن یک برنامه‌ی منسجم جهت غلبه بر این مشکل، میزان چاقی کاهش نخواهد یافت، و نسل‌های آینده را در معرض بیماری‌های کشنده مانند بیماری قلبی، دیابت و سکته‌ی مغزی قرار خواهد داد. یافته‌های امروز توانسته به پیشرفت‌های خوبی در این زمینه دست یابد، بنابراین فراهم آوردن منابع معتبر اطلاعاتی برای والدین، متخصصان تغذیه و ایجاد دستورالعمل‌های لازم می‌تواند برای تغییر شیوه‌ی زندگی بچه‌ها در این سن بسیار مؤثر واقع شود.  
(منبع: NHS)

پیشنهادهای دکتر آلتمن برای جلوگیری از چاقی کودکان