وقتی زنی ۶۷ ساله به بیمارستان آمد، شدیدا به خاطر دو چیز وحشت زده بود؛ اول چهره‌های وهم‌آلودی که جلوی چشمم ظاهر می‌شدند و همین‌طور این توهم که دارد عقلش را از دست می‌دهد. اما این معلم بازنشسته دیوانه نشد و آزمایشات دو نوع توهم را در به وجود آوردن این مساله مقصر دانستند. یکی عفونت و دیگری اثرات دارویی.
دکتر باهارت کوما، متخصص بیماری‌های داخلی در دانشگاه کنتاکی که این زن را درمان کرد گفت: «او کاملاً از چیزی که دیده بود ترسیده بود.» کومار گفت که بیمار و خانواده‌اش پیش از مراجعه به بیمارستان آنقدر نگران بودند که می‌خواستند یک کشیش برایشان جن‌گیری کند.
زن یک طرح از چیزی که می‌دید، کشید. چهره‌ها دندان‌ها، چشم‌ها و گوش‌های بزرگی داشتند.
آن شکل عجیب و غریب و اینکه بیمار فهمیده بود که دارد توهم می‌بیند (به جای اینکه اعتقاد داشته باشد چیزهایی که می‌بیند، واقعی است) دو سرنخ مهم را برای تشخیص مهیا کرد. دکتر کومار گفت که زن دچار سندروم چارلز بونت شده بود. بیماران مبتلا به این سندرم آدم‌ها و حیوانات کوچک، اشکالی درخشان که حرکت می‌کنند و یا صورت‌های کج و معوج می‌بینند. این توهمات صرفا بینایی است و هیچ عامل دومی ندارد.
در مورد این زن، مشکل به این دلیل گسترش یافت که او وژنراسیو ماکولا داشت (تباهی لکه زرد، شایع‌ترین علت کوری در افراد مسن).
بافت شبکیه‌ی چشمان او داشت نابود و توانایی چشمانش کم می‌شد. این بیماری درمان ندارد اما در بسیاری از موارد وقتی چشم به نابینایی عادت کرد، توهم‌سازی متوقف می‌شود.
(منبع: بوستون گلوب)
لینک مرتبط:
مردی با قیچی فرورفته در سرش: یک مشکل کوچک دارم!